Świadczenia rodzinne
Od pierwszego dnia członkostwa w Unii Polacy uzyskali prawo do świadczeń rodzinnych przemieszczając się w jej granicach. Umożliwia to koordynacja systemów zabezpieczenia społecznego. Do dnia wejścia naszego kraju do UE Polakom nie przysługiwały świadczenia rodzinne w przypadku wyjazdu do któregokolwiek z państw członkowskich w celu podjęcia pracy, na studia lub by zamieszkać będąc na emeryturze lub rencie.
Osoba podejmująca w innym państwie UE pracę jako pracownik najemny lub na własny rachunek, jest traktowana w zakresie uprawnień do świadczeń rodzinnych na równi z obywatelami tego państwa członkowskiego. Oznacza to, że Polakom legalnie zatrudnionym na terenie Włoch przysługują zasiłki rodzinne na takich samych zasadach jak Włochom. Świadczenia rodzinne przysługują również tym pracownikom, których rodziny mieszkają w innym państwie członkowskim. Przykładowo, jeżeli żona Polaka pracującego w Italii mieszka w Polsce i wychowuje dzieci, wówczas Polakowi przysługuje świadczenie rodzinne na dzieci zamieszkujące w kraju.
Przypominamy, że każde państwo ma inną wysokość świadczeń rodzinnych. Jeśli pracujesz w innym kraju niż twój współmałżonek i tobie jak i jemu należą się świadczenia rodzinne, ale możecie pobierać je tylko z jednego państwa. Zasiłki nie kumulują się. Dlatego warto dowiedzieć się, który kraj wypłaca najwyższy zasiłek. (We Włoszech zasiłek rodzinny, czyli assegno familiare w roku bieżącym wynosi 124,89 euro).
We Włoszech wysokość zasiłków rodzinnych uzależniona jest od wysokości dochodów rodziny. Ponadto wysokość zasiłku jest ustalana co roku przez rząd w planie budżetowym.
Prawo do zasiłku mają osoby, których roczny dochód w roku bieżącym nie przekracza 22.480,91 euro. Pomoc społeczna, a w szczególności zasady przyznawania świadczeń, zakres i formy wsparcia nie podlegają regulacjom wspólnotowym UE i pozostają w gestii ustawodawstwa poszczególnych krajów członkowskich.
We Włoszech zasiłek rodzinny (assegno familiare) przysługuje pracownikom etatowym, zatrudnionym przez tzw. cooperative, pracownikom sezonowym oraz zatrudnionym „a progetto”.
Pomoce domowe, opiekunki osób starszych i dzieci, zatrudniane przez cooperative i wykonujące lavoro a progetto składają wnioski bezpośrednio w INPS w miejscu zamieszkania.
Do wniosku o przyznanie zasiłku rodzinnego trzeba m.in. załączyć dokumenty, które należy przywieźć z Polski.
Są to:
- wyciąg z księgi meldunkowej (wydawany w urzędzie gminy w miejscu zameldowania),
- zaświadczenie o nie pobieraniu świadczeń rodzinnych. W Polsce instytucją, która realizuje zadania z zakresu koordynacji świadczeń rodzinnych jest samorząd województwa. Decyzje w tych sprawach wydaje marszałek województwa (Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej), i ten właśnie urząd wydaje ww. zaświadczenie,
- zaświadczenie o dochodach (wydawane przez Urząd Skarbowy).
Na podstawie tych trzech dokumentów konsulaty w Rzymie, Katanii i Mediolanie wystawiają tzw. deklarację konsularną (w języku włoskim), honorowaną przez urzędy INPS.
Na stronie internetowej www.inps.it w rubryce „le prestazioni a sostegno del reddito”, klikając na “assegno per il nucleo familiare” znajduje się instrukcja dotycząca przyznawania świadczeń rodzinnych.
Ze strony można pobrać również formularz potrzebny do złożenia podania o przyznanie zasiłku rodzinnego. Druk nosi nazwę ANF. 42.
Uwaga! Pamiętajmy, aby wszystkie zaświadczenia były wydane na jednolitych w całej UE drukach (E401, E402, E404).